Koulebiak, want rijst en kip is beter dan een atoombom
Naast de oorlog, de nucleaire dreiging en een veroveringsdrang waarvan we dachten dat die al lang verdwenen was, zouden we nog durven vergeten dat er nog steeds meer dan 140 miljoen (dat is 140 met 6 nullen erachter) Russen zijn die hun leven proberen te leiden zonder andere naties binnen te vallen. Rusland is niet alleen het grootste land ter wereld, het is eveneens de meest gevarieerde natie op onze planeet. Van cultuur tot taal, van snelheid van leven tot temperaturen, Rusland heeft heel wat meer in zijn mars dan de oorlogsretoriek van de enkeling. Koulebiak is daar een knap voorbeeld van. Cake met enkel maar slagroom en fruit? Koulebiak schopt de verwijfde taart van tafel en laat zich meteen gelden in je bord.
Koulebiak, Koulibiak of zelfs coulibiac? Deze typisch Russische maaltijd heeft doorheen de loop der jaren al heel wat verschillende variaties gekend maar de essentie bleef dezelfde. Het ontstond als een maaltijd voor de allerrijksten van het land, die in barre tijden wilden bewijzen dat ze in staat waren vlees te kopen. Hun werkvolk kreeg wekelijks de opdracht alles wat lekker was te verzamelen om er een soort van cake mee te maken. Op zondag werd die cake dan aan de gasten voorgeschoteld en de vulling was meteen een indicator van welvaart. Wie een simpele koulebiak wist voor te schotelen was eigenlijk niet echt een aristocraat. Zij die er dan weer in slaagden om een lekkernij, gevuld met vlees of zelfs zalm op tafel te zetten waren dan weer de echte edelmannen.
Van een maaltijd voor de rijksten tot culinair erfgoed
Tijden veranderen, godzijdank en het eten van een stevige maaltijd werd gaandeweg iets wat (bijna) iedereen zich kon veroorloven. De internationale invloeden vonden zich ook een weg naar de keuken maar toch bleven de traditionele kleppers stevig overeind. Koulebiak is nog steeds een absolute lekkernij voor wie ooit in Rusland aan tafel gaat maar ook in de rest van de wereld vonden ze hun weg naar de liefhebbers van het betere leven. In België is Komen-Waasten zo ongeveer het centrum van de koulebiak industrie geworden. Slava (jawel, een rasechte Russische) verliet haar moederland om de liefde naar België te volgen maar nam meteen haar keukengeheimen mee.
Wie voor het eerst een koulebiak in de oven dropt houdt misschien maar best 1 simpele leuze in het achterhoofd: dit is geen standaard cake. Het stukje taart dat je op zondags bij de koffie serveert, verbleekt in het niets bij een schijf potente Russische traditie. Zalm, kip, rijst, curry of een of andere stuk vlees? Je kan het zomaar gaan terug vinden op je bord. De russen slaagden erin het gemak van een dessert te gaan mixen met de volledigheid van een maaltijd. Meer nog, die dingen zijn dermate stevig dat je zonder probleem nog even een paar uur in de Siberische toendra kunt gaan werken. Met de exemplaren die Slava uit de keuken van haar ‘Fleur de Sel’ tovert, haar eigen Russische restaurant, kun je zonder twijfel een eindje op weg.
Koop een stukje Rusland, steun Oekraïne!
We hebben er zelf twee geprobeerd en we zitten met een dubbel gevoel. Aan de ene kant is het powerfood in de puurste zin van het woord. Waar landbouwers hier in lang vervlogen tijden hun dag met een ‘dikke skelle espe’ begonnen om toch maar voldoende sterk te zijn, was het in Ruslan de normaalste zaak van de wereld om koulebiak bij het ontbijt te nemen. Het is stevige kost, lekker maar echt wel stevig. Aan de andere kant kunnen we ons wel perfect gaan inbeelden dat koulebiak niet echt naar ieders mond is. Vlamingen zijn zoetebekken en een cake die je uit de oven haalt is pas geslaagd als er een kilo slagroom op ligt. We zijn fan al zien we deze Russische lekkernijen nog niet meteen in de schappen van je lokale supermarkt verschijnen.
Rusland en Oekraïne, op het moment dat deze blog werd geschreven is er nogal wat om te doen. Een dolgedraaide dictator eigent zichzelf het recht toe de helft van het continent te gaan veroveren en de bevolking betaalt het gelag. Hoewel Slava een volbloed Russische dame is en haar koulebiak dan nog eens een traditioneel Russisch gerecht is, laat ze zich niet kennen. Per verkocht exemplaar gaat 3 euro naar het Oekraïne 12-12 consortium, waarmee ze de geflipte wereldleider meteen op een dikke middelvinger trakteert.
Je eigen koulebiak kopen? Je start het best van al hier! (klik)
