Salve Mater gaf wat anderen niet gaven: menselijkheid

salve-6
De zusters zorgden voor een nieuwe aanpak

Tijdens de gouden jaren van de psychiatrie kon en mocht zowat alles in het kader van wetenschappelijk onderzoek. Artsen en specialisten hadden wereldwijd vrij spel om eigenlijk te doen en laten wat ze wilden en konden experimenteren op hun patiënten zonder ook maar 1 seconde verantwoording af te moeten leggen. Verhalen zoals die van Poveglia waren dan ook schering en inslag maar niemand lag er echt wakker van. Geesteszieken was men liever kwijt dan rijk dus wantoestanden werden met de mantel der liefde bedekt. Dat het ook anders kon werd dan weer in Bierbeek bewezen. De Zusters van Liefde lieten er Salve Mater bouwen, een instelling voor geesteszieke vrouwen en een plaats waar studenten psychiatrie op een humane manier zich in de materie konden verdiepen. 

salve-4
De laatste paviljoenen zijn een stille getuige geworden

De geschiedenis van Salve Mater brengt ons terug naar 1915. De Universiteit van Leuven kreeg toen, bij wijze van schenking, een riant Bierbeeks domein in handen. Ze vroegen aan de Zusters van Liefde, een Gentse kloosterorde, om hier iets nobels mee uit te voeren. Zo ontstond het om een plaats te bouwen waar vrouwen met mentale problemen op een humane en liefdevolle manier niet alleen konden worden opgevangen maar ook konden worden geholpen. De universiteit zag hier wel graten in en koppelde er meteen een faculteit psychiatrie aan. In 1927 werden de eerste paviljoenen gebouwd en het Salve Mater complex groeide uiteindelijk uit tot een instelling met een tiental constructies.

De evolutie haalde hen in

salve-2
Vandalen vinden er vlot hun weg

Helaas kon Salve Mater de snel evoluerende, medische wereld niet snel en efficiënt genoeg bijbenen waardoor in 1990 werd beslist om alle patiënten onder te gaan brengen in andere instellingen. De zusterorde vertrok terug naar Gent en gedurende enkele jaren werden de gebouwen verhuurd aan verschillende partijen. In 2008 kwam het volledige domein in handen van een privé ontwikkelaar, die stuk voor stuk de paviljoenen begon te renoveren. Op de site is er van medische zorgen vandaag geen sprake meer en moesten de kamers voor studenten en verpleegsters ruimte maken voor luxueuze lofts en stijlvolle appartementen. Slechts enkele gebouwen zijn nog in originele staat, dan wel gevandaliseerd door hersenloze idioten maar het is slechts een kwestie van tijd vooraleer de laatste sporen van Salve Mater zullen verdwijnen. 

Foto’s zijn terug te vinden op onze facebookpagina. (klik)