De Gestapo is terug, sterker dan ooit tevoren

De vaccinatiecampagne draait overuren, de coronacurves vlakken af en zelfs de meest geharde pessimist durft toegeven dat we naar alle waarschijnlijkheid het einde van de COVID pandemie in zicht krijgen. Het was een bizar en vooral dramatisch 2020 waar de wereld kennis maakte met niet alleen een genadeloos virus. Een vreemde tendens stak, na een jarenlange afwezigheid, opnieuw de kop op. Overal doken een nieuw soort van vigilantes op, mensen die zichzelf de taak hadden gegeven anderen te gaan controleren over het al dan niet naleven van de coronamaatregelen. Een verfoeilijke hobby die erg sterk naar de Gestapo en Stasi praktijken van weleer smaakte. Met het ‘rijk der vrijheid’ binnen handbereik blikken we graag terug op ons grandioos oudejaarsfeest, dat er uiteindelijk geen was. Maak kennis met operatie “Pest de Gestapo”. 

Gij zult niet klikken

Voor hen die, na de inleiding, niet meteen de insteek van het verhaal hebben begrepen geven we graag een beknopte samenvatting. In een poging het coronavirus onder controle te houden, werden wereldwijd draconische maatregelen in het leven geroepen. Over het wel en wee van die maatregelen is al veel geschreven en nog meer gedebatteerd. Tot op heden is het nog altijd niet duidelijk of de vaak ingrijpende beperkingen nu wel degelijk een nut hebben gehad maar dat laten we over aan andere media. Eigen aan dergelijke vrijheidsberovingen, zijn de solidaire burgers die zich geroepen voelen. Als bij wijze van goddelijke gift wordt het hun plicht er dagelijks op uit te trekken en hun medemens te gaan controleren. De kliklijnen (die speciaal voor de coronacrisis in het leven werden geroepen) deden gouden zaken dankzij deze koene ridders en heel even voelden ze zich boven God en hemel verheven. Jawel, gedurende een erg korte tijd dachten deze lone wolfs dat ze daadwerkelijk een rol van betekenis speelden. De realiteit is echter dat hun praktijken, net zoals hun persoonlijkheid, ronduit verwerpelijk waren. Net zoals tijdens de Wereldoorlogen was het dan ook hoog tijd dat dergelijke mensen, vaak social rejects in het dagelijkse leven, een spoedcursus realiteit kregen. Nieuwjaar was hiervoor de uitgelezen kans. 

België was gedurende de feestperiode de strengste leermeester van de klas. Wie er ook maar aan dacht te gaan flirten met een feestje, was eraan voor de moeite. Bepaalde politiediensten schakelden zelfs een drone in om, dankzij thermische camera’s, huishoudens te gaan controleren. Ook de terras gestapo’s stonden klaar, GSM in de hand, om iedereen die over de schreef ging meteen te melden. Meer dan voldoende reden voor ons om een volledig fake feestje in elkaar te steken. De pestburgers zelf plagen, het zou zomaar even een volkssport kunnen worden.

Operatie ‘Pest de Gestapo’ is go!

We begonnen onze avond met het opkopen van zowat alle TooGoodToGo pakketten die we in de buurt konden vinden. (voor wie het concept nog niet kent: klik) Die colli’s gingen we natuurlijk met heel wat grandeur gaan ophalen om de stasi’s bezorgde burgers te prikkelen. Op verschillende plaatsen in België waren traiteurs maar wat trots om klanten met grote bestellingen aan de overheid te melden, commerciële zelfmoord heet zoiets.  We zijn geen onmensen en houden al helemaal niet van voedselverspilling dus werd al het eten klaargemaakt. Via sociale media konden we heel wat mensen bereiken die ronduit rampzalige momenten beleefden en niet eens in staat waren voedsel op tafel te zetten. Een echte oplossing voor hun problemen brachten we natuurlijk niet maar we konden wel een tijdelijke verzachting van de pijn bieden. 

Via diezelfde sociale media riepen we ook iedereen op om hun fietsen voor onze deur te komen plaatsen. Met een TV toestel dat naar het raam was gericht (10 hours of disco lights, een absolute Youtube klepper) en een JBL speaker die op maximaal volume stond te draaien, werd zo al snel de indruk gewekt dat er binnenshuis een gigantische fuif aan de gang was. 

De realiteit was dat we, heerlijk in onze bubbel, in een hottub in de tuin zaten. Met de schuiframen dicht hadden we zelf geen last van de loeiend harde muziek en met een glas bubbels in de hand konden we zo van de jaarovergang genieten. Dankzij onze vuurschaal hadden we het niet alleen heerlijk warm naast de hottub, we konden eveneens nog een deel van onze aangekochte maaltijden bakken. Coronaproof, volledig volgens de regels maar toch met een provocatieve kant. Het was een actie die, hoewel legitiem, ook op de nodige commentaren kon rekenen. “Overbodige provocatie” klonk het. Dat kan natuurlijk wel allemaal goed en wel zijn, de realiteit is dat het zomaar te grabbel gooien van verworven vrijheden nooit een evidentie mag zijn. Ook moet meteen komaf worden gemaakt met auto geproclameerde controleurs, die zich de taak toe-eigenen een ander op zijn of haar plichten te gaan wijzen. Dat werkte tijdens de afgelopen wereldconflicten niet en dat zal ook nooit werken. 

Vrijheid is, naast gezondheid, ons meest kostbare goed. Dat lichtzinnig behandelen kan nooit een gerechtvaardigd worden en indien we dat met het nodige sarcasme aan de kaak kunnen stellen, dan moet dat. Is het net niet dat wat ons als Belg zo typeert?