De Bazooka Vespa was een erg stijlvol wapen
In tijden van oorlog worden vaak (helaas) enorme sprongen voorwaarts gemaakt op gebied van techniek en mobiliteit. De wereldoorlogen die we hier al te verwerken kregen, brachten niet alleen dood en verderf mee maar stonden eveneens aan de wieg van het internet, autosnelwegen en mobiele communicatie. Om de vijand te kunnen verslaan worden kosten noch moeite gespaard om toch maar beter en efficiënter materiaal te hebben en wordt vooral gekeken in de richting van ingenieurs. Heel vaak ontwerpen ze de meest waanzinnige dingen maar heel erg soms slaan ze ook de bal compleet mis. De Vespa 150 TAP is zonder twijfel zo een bal.
In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog werden veel lessen getrokken over de snelheid waarmee de Nazi’s Europa konden veroveren. De Blitzkrieg was niet te stoppen en de combinatie van voetvolk, tanks en vliegtuigen was in die tijd ongezien. Kleine en erg mobiele eenheden waren dan ook de toekomst van oorlogsvoering en dat had Frankrijk maar al te goed begrepen. In 1956 beval de overheid dan ook om een innovatief en revolutionair transportmiddel te laten produceren in hun ACMA (Ateliers de Construction de Motorcycles et Automobiles) waarmee hun soldaten overal ter wereld en in geen tijd konden worden ingezet.
Het concept alleen al maakte de meest waanzinnige ideeën los en bij veel mensen draaide de fantasie overuren. Het werd voor heel wat mensen dan ook een enorme teleurstelling toen het leger een rasechte Bazooka Vespa naar buiten bracht.
Een tank, in pocketformaat
Jawel, de Vespa 150 TAP was een scooter maar dan met een gigantisch kanon op gemonteerd. Een knoert van een 75mm bazooka, bevestigd op een kleine en erg stijlvolle Vespa. De bedoeling was, om in geval van dreiging of militaire noodzaak, paracommandotroepen uit een vliegtuig te droppen samen met de Vespa’s. De TAP (Troupes AéroPortées, Frans voor paracommando’s) hadden op die manier meteen een vervoermiddel ter beschikking en ze konden gelijk ook grotere doelwitten aanvallen. Een schijnbaar briljant idee dat al snel werd geconfronteerd met een waslijst aan problemen. De bazooka kon niet worden afgevuurd al rijdend want niet alleen was de knal veel te hevig voor het brommertje, je kon er ook absoluut niet mee richten. Ook was het uiteindelijk ding dusdanig log dat heel wat militairen dan maar liever te voet naar het strijdveld trokken. Er werd nog geprobeerd om een oplossing te zoeken in het droppen van een 2de Vespa, die een tweede soldaat samen met munitie en een statief ter plaatse bracht. Even werden de TAPs ook met een aanhangwagen het terrein opgestuurd maar uiteindelijk werd het project in 1959 definitief afgevoerd.
Hoe groot de teleurstelling binnen de strijdmachten was, des te groter was de vreugde bij de verzamelaars. De Vespa 150 TAP groeide doorheen de jaren uit tot een absoluut cultobject waarvoor vaak waanzinnige bedragen worden betaald.
