William West was schuldig net zoals William West
William West was een Afro-Amerikaanse kruimeldief toen hij in 1903 in Kansas naar de gevangenis werd gebracht. Hij moest er enkele maanden achter tralies verdwijnen voor diefstallen en had zich bij de straf neergelegd. Toen hij in handen van het gevangeniswezen werd overgelaten, kreeg hij er prompt te horen dat hij ook nog levenslang voor moord op zijn palmares had. Een ‘wait wut?’ moment maar de gevangenisdirectie was formeel: William West was een moordenaar en hun informatiefiches met foto’s waren het bewijs. Groot was dan ook ieders verbazing toen bleek dat William West nog steeds in zijn cel zat.
Het geval William West was, hoe banaal het ook mag klinken, de start van een ware revolutie binnen de wereld van de criminologie. Tot begin 20ste eeuw werd wereldwijd gebruik gemaakt van het Bertillon-systeem, een Frans systeem voor de identificatie van criminelen. Foto’s, handschrift en een gedetailleerde beschrijving van de lichaamsbouw moesten ervoor zorgen dat iedere gangster ter wereld geïdentificeerd kon worden. Men vertrouwde blindelings op het Bertillon-systeem en het werd ook als feilloos omschreven .. tot in 1903.
De intrede van de vingerafdrukken
Toen William West in de gevangenis van Leavenworth terecht kwam, had niemand ooit kunnen denken dat een andere William West 2 jaar eerder er in een cel werd gedropt. Na een moordpartij werd hij tot een levenslange opsluiting veroordeeld. Niet alleen droeg de Afro-Amerikaanse man dezelfde naam als de William die 2 jaar later werd opgesloten, hij leek er dan ook nog eens sprekend op. Het Bertillon-systeem werd met 1 slag genadeloos onderuit gehaald. Om dergelijke vergissingen te vermijden werd dan ook, voor het eerst in een Amerikaanse gevangenis, de techniek van dactyloscopie gebruikt, in de volksmond beter gekend als de vingerafdruk.
Dactyloscopie was nieuw en revolutionair en werd vooral met argusogen bekeken. De, voornamelijk Franse wetenschappelijke wereld (Bertillon was een Frans wetenschapper) was erg sceptisch en bleef vasthouden aan het Bertillon-systeem. Na de zaak William West werden overal ter wereld steekproeven genomen door middel van vingerafdrukken, steekproeven die bijna allemaal de onschuld van veroordeelden wisten aan te tonen. Ondertussen zijn vingerafdrukken de norm geworden al was Frankrijk, niet geheel onbegrijpelijk, het laatste land ter wereld dat het gebruik ervan heeft ingevoerd.
