Uruffe: het dorp dat de wetenschap op de knieën kreeg
Geen onderwerp spreekt zo tot de macabere verbeelding als ‘spontane ontbranding’. Spontaneous combustion, om het op zijn Engels te gaan formuleren, is geen fictief gegeven. Ieder product heeft een punt waarop het spontaan in brand gaat vliegen. Leg een blad papier in een ruimte waar het warmer dan 233 graden celcius en het blad vliegt spontaan in brand. Plantaardige olie heeft dan weer nood aan meer dan 400 graden en zonder de minste vonk schiet het geheel in lichterlaaie. Op zich boeiende, wetenschappelijke materie maar niet meteen iets wat de liefhebbers van horror aanspreekt. Er zijn echter enkele gevallen waar ook mensen klaarblijkelijk spontaan in brand zijn gevlogen en die prikkelen dan wel weer de nieuwsgierigheid. Hoewel er niet echt veel dergelijke gevallen gekend zijn, is het vooral de kwestie Uruffe die heel wat stof deed opwaaien.
Voor de wetenschap is het meer dan duidelijk: het menselijk lichaam kan, vanwege tig aantal redenen, onmogelijk zomaar in brand vliegen. Niet alleen is het menselijk lichaam een autoregulerende entiteit (onze cellen regelen zelf hun temperatuur) maar in geval van levensgevaar schakelt ons lijf in verdedigingsmodus. Wie ziek is krijgt koorts, wie onderkoeld raakt verliest het gevoel. Worden de extremen te groot, dan schakelt het menselijk lichaam gewoon uit en sterven we, waarmee het ook onherroepelijk tot een einde komt. Een persoon die dan ook, om eender welke reden, zomaar in brand schiet is volgens de wetenschap compleet onmogelijk. Doorheen de geschreven geschiedenis zijn er dan wel weer een 20 tal gevallen beschreven, waar het menselijk lichaam de wetten van de natuur wist te omzeilen. De meest recente dateert van 2013 waar een Indische jongen al meerdere keren zomaar in brand vloog.
Ginette uit Uruffe: een breinbreker van formaat
De wetenschap wist telkens een logische verklaring te vinden voor de vaak uiterst bizarre situaties. Van kettingreacties, tot overmatig alcoholgebruik en zelfs puur bedrog (in de hoop medelijden op te wekken en geld los te wrikken) lagen steeds aan de bron. 1 zaak valt echter uit de boot, een zaak uit het kleine Franse dorpje Uruffe. Ginette Kazmierczak, huisvrouw en moeder van de enige leerkracht van het dorp, leidt een teruggetrokken bestaan. Ze is niet echt sociaal en woont, samen met haar zoon, in een bescheiden appartement. Op een donkere avond in 1977, merkt haar buurvrouw dat er rook uit het appartement van Ginette komt. Ze belt de hulpdiensten die nagenoeg meteen ter plaatse zijn. Wat ze aantreffen tart iedere verbeelding en hun perplexe houding wordt ook door de politie en de wetsdokter gedeeld. In de woning treft men het verkoolde lichaam van Ginette aan. Het bizarre aan het verhaal is dat haar benen en armen intact zijn, net als het appartement. Enkel haar romp en hoofd zijn compleet verpulverd door het vuur. De eerste vaststellingen laten er geen twijfel over bestaan: een brand van extreme hitte heeft ervoor gezorgd dat haar torso tot as werd herleid. Alleen roept deze analyse nog meer vragen op. Als de hitte zo extreem was, waarom zijn haar ledematen dan nog intact? Als de vlammen zo intensief waren, waarom schoot haar appartement dan niet in brand?
De term ‘spontane ontbranding’ werd al snel in de mond genomen en al even snel reageerde de wetenschappelijke wereld met ‘onmogelijk’. Alleen, hier was de wetenschap niet in staat argumenten te vinden. Meer nog, zo recent als 2012 werd het dossier Uruffe opnieuw geopend en werden DNA stalen en andere sporen aan de nieuwste onderzoeksmethodes onderworpen. Opnieuw slaagde men er niet in tot een conclusie te komen, waardoor de zaak Uruffe een van de meest spraakmakende, Franse cold cases is. Bestaat er zoiets als menselijke, spontane ontbranding of niet? Volgens de die-hard believers levert de zaak Uruffe het ontegensprekelijke bewijs!