Nazi’s en zombies, beide termen zijn altijd al een bron van inspiratie voor velen geweest. Velen die meestal rondfladderen in het B-segment of de cultmarkt, een plaats waar ook wij graag rondhuppelen. Het is een wereld waar menig filmcritici niet echt aandacht aan besteden, want in die wereld ga je natuurlijk geen kleppers zoals “Overlord” (met een gigantisch budget) terug vinden. Neen, het is een obscuur deel van de filmindustrie waar makers hun ding kunnen doen, hun fantasie de vrije loop laten gaan en een deel waar je soms pareltjes kunt gaan vinden. Trench 11 is zo een pareltje.
Dat je met geld veel dingen kan gaan doen is een feit maar dat geld alleen niet echt voor kwaliteit kan zorgen staat ook buiten twijfel. Films zoals Blair Witch werden, bij wijze van spreken, voor een habbekrats in elkaar gestoken maar groeiden wel uit tot de toonzetters van nieuwe genres. Het is dan ook vanwege die precieze reden dat we maar al te graag ronddwalen in de catacomben van de filmindustrie. Een omgeving waar iedereen kan gaan experimenteren zonder dat er hollywoodiaanse verplichtingen aan vast hangen.
Met Trench 11 heeft het Canadese Carousel Pictures zo een pareltje beet.
We gaan misschien meteen enkele cliché verwachtingen uit de wereld helpen.
Trench 11 gaat NIET over nazi’s en je gaat er geen Walking-Dead-achtige zombies zien. BAM ! Het ligt eruit.
De Nazi’s en de bezetting van Europa is nog steeds een gigantische bron van inspiratie voor menig regisseurs, maar 30 jaar VOOR de bezetting was ome Duits hier ook al aan het klooien. Alleen was toen nog geen sprake van Nazi’s maar eerder van het Imperialistische leger.
Trench 11 werkt dan ook rond die periode en thematiek. De oorlog loopt op zijn einde, de Duitsers beseffen dat ze gaan verliezen en proberen krampachtig de bewijzen van “niet propere” oorlog te verbergen. Jammer maar helaas, de geallieerden hebben dit door en gaan op zoek naar keiharde bewijzen.
Tijdens het zoektocht, die hen tot in een ondergronds labo brengt, maken ze kennis met de gevolgen van die wrede experimenten. Er gaan mensen dood, je hebt tunnels en je hebt mensen die dood maar ook niet helemaal zijn.
Een dosis Lost Battalion, overgoten met een snuifje 28 Days later .. ik heb al slechter ontbeten.
Op zich is het niet eens een erg verrassend scenario, met uitzondering dat het niet over de Nazi’s gaat. Je hebt de goeierikken, je hebt de slechteriken en je hebt heel veel doden.
Wat Trench 11 wel tot een pareltje maakt, is het feit dat ze het hebben aangedurfd om buiten de zombie-lijntjes te kleuren. Soms zijn the undead niet echt hersenlozen die zich tegoed willen doen aan het brein van anderen. Soms zijn zombies iets menselijker dan we zouden denken en is hun origine ook net dat .. menselijk.
Hoewel Trench 11 met een microbudget werd gemaakt en deze waarschijnlijk nooit de affiches van een Kinepolis gaat sieren, is het een film geweest die me anderhalf uur heeft kunnen boeien.
Een dosis Lost Battalion, overgoten met een snuifje 28 Days later .. ik heb al slechter ontbeten.
