Op zaterdag een glas gaan drinken is ronduit zalig. Even met vrienden en familie stoom aflaten na een harde en stressvolle werkweek, wie zou er niet voor tekenen. Maar je kan een pint gaan pakken in je lokale kroeg, of je kunt van een necronomicon nippen terwijl je draken slacht. En oh ja, voor het urinoir moet je bij Doctor Who zijn. Welkom in Le Dernier Bar Avant La Fin Du Monde.
Het is geen geheim dat de coolste verborgen parels vaak heel erg dicht bij de deur te vinden zijn. Wijzelf hebben er nog nooit een probleem van gemaakt om ons vertier net over de grens te gaan zoeken. Lille (Rijsel, voor de Nederlandstalige puristen) is een stad die door heel veel landgenoten gemeden wordt. Een slechte reputatie en het idee dat niet-Franstaligen er als afval worden behandeld liggen misschien aan de oorsprong van dit globale ontwijken, maar wij kunnen er ons best wel vermaken. Kuieren door de kleine straatjes van het oude stadscentrum en kwijlen voor de vitrines, op producten die we willen maar niet kunnen betalen …
Blijf dan ook weg van hun eigen brouwsels want het afkooksel van mijn aftandse matras is beter te zuipen.
Het is tijdens één van die slentertochten dat we voorbij een grijze en saaie gevel kwamen. Eerlijk, was het niet vanwege het feit dat we gigantische dorst hadden en we er glazen zagen staan .. waren we er grandioos voorbij gelopen. De buitenkant is dan ook weinig aantrekkelijk en uitnodigend, wetende dat de rest van de binnenstad één en al luxe uitstraalt.
Wie echter de stap durft te zetten en 1 van de glazen deuren opent, komt terecht in een totaal andere wereld. Yoda aan de voordeur, de hoogste concentratie geeks per vierkante centimeter van het continent en een menukaart die zelfs een Rowling jaloers zou maken. Jawel je bent er in het epicentrum van het uitgaansleven van de betere nerd.
Le Dernier Bar Avant La Fin Du Monde gaan omschrijven als “een café” zou de plaats eigenlijk geen eer aandoen. Alles, tot de deurhendels toe, staan in het teken van de popcultuur. De drankjes hebben allemaal ronkende namen zoals “Death Star” of “Poison Ivy” en wie richting toilet trekt moet eerst via de cabine van Doctor Who. Een kicker of een biljart ga je er ook niet meteen aantreffen, een riante collectie boardgames (met enkele exotische titels) dan wel weer. Oh en niemand kijkt op wanneer je er aankomt in je Pikatchu onesie van de Primark, je krijgt eerder veel bekijks als je er binnen gaat met een normale jeans en jas.
Wie de eerste maal deze aparte ruimte binnengaat kan even flabbergasted zijn. Het is allemaal wat overweldigend en het stemt totaal niet overeen met het beeld dat wij van een café hebben. Maar na een aantal minuten raak je op kamertemperatuur en zul je erg snel het gastvrije karakter leren kennen van diezelfde Pikatchu-pyjama-people .. Ze zijn immers steevast op zoek naar mensen die met hen willen meespelen en aan die verleiding kunnen maar weinigen weerstaan.
Maar voor Belgen en zythologen is 1 grote waarschuwing op zijn plaats. De plaats, de sfeer, de vibe en de cocktails zijn helemaal waanzinnig en vragen om geprobeerd te worden. Maar op één of ander moment in het leven hebben ze besloten om ook zelf bier te gaan brouwen. Het spelen van boardgames en het brouwen van de drank der goden, zijn 2 totaal verschillende dingen. Dat hebben ze echter nog niet helemaal door. Blijf dan ook weg van hun eigen brouwsels want het afkooksel van mijn aftandse matras is beter te zuipen.
Hit the road, hun adres is terug te vinden op hun website. (klik)
