Olight Marauder X7

Er zijn zo van die items die nagenoeg onmisbaar zijn als je erop uit trekt. Los van alle persoonlijke voorkeuren en liefhebberijen zijn er zaken die bijna standaard in je kit moeten zitten. Hoog, maar dan ook ERG hoog op die lijst van noodzakelijkheden staat zonder twijfel “de zaklamp”. Nee, serieus, diegene die beweert dat een zaklamp niet in die lijst staat, mankeert een vijs of twee. Het donker is iets wat je niet kan voelen of ruiken maar wat je wel aanzienlijke schade kan aanbrengen. De enige manier om tegen het donker te vechten is verlichting en met de Marauder X7 van Olight heb je dan ook meteen een stevig wapen in handen.

Laat ons even heerlijk terug in de tijd gaan. De gouden jaren 80 en 90, waar nektapijten weelderig aanwezig waren en een zaklamp gigantisch moest zijn. Iedereen die enigzins zijn mannelijkheid tentoon wilde stellen had een stalen tube aan zijn gordel hangen. Dat die lamp eigenlijk geen bal verlichtte speelde niet meteen een rol, zolang ze maar gigantisch groot was. Wat waren dat goede tijden en wat zijn we blij dat die ver achter ons liggen. Dergelijke knoerten stonden misschien wel super manly, maar ze dienden tot helemaal niets. In onze huidige context proberen we het gewicht en het volume van ons materiaal zoveel mogelijk te reduceren. Dingen niet nodeloos groot, zwaar en nutteloos zijn .. die laten we thuis.

Dit ding is KLEIN ! Dan bedoel ik niet rijhuis-klein maar eerder Fiat500-stationwagon-klein.

Gekweekt door dit ranzige verleden was ik dan ook relatief sceptisch toen ik de Marauder X7 van Olight in handen kreeg. De verpakking, solide en knap als ze is, was klein. De batterijen van mijn oldskool MagLite namen meer plaats in dan de volledige verpakking van deze zogenaamde superlamp. Diezelfde verpakking geeft me dan ook meteen weer vertrouwen, want het geheel ziet er degelijk uit. Het is de soort doos die je als eerste uit een gigantische hoop dozen gaat halen, just because.  Olight, de fabrikant van de Marauder, gebruikt diezelfde verpakking ook meteen om ons te bombarderen met alles wat de lamp in huis heeft. 9000 lumens, waterdicht, riant bereik, LED, thermocontrol, .. noem een optie en de Marauder heeft ze volgens de fabrikant in huis.

Bij het openen van de doos kroop het vertrouwen terug helemaal in zijn schelp. Dit ding is KLEIN ! Dan bedoel ik niet rijhuis-klein maar eerder Fiat500-stationwagon-klein. Hoe is het mogelijk dat dergelijke lilliputter een naam als “Marauder” krijgt ? Het deed me meteen denken aan een ouder koppel dat zich een chihuahua koopt en die “Max” of “Beast” gaat noemen. Feit, de lamp is stevig gebouwd, daar moeten we niet dom over doen. De bouwkwaliteit van de Marauder laat niets aan de verbeelding over maar toch … KLEIN ! Het gewicht van de lamp wordt grotendeels bepaald door het gewicht van de 4 18650 batterijen die meegeleverd worden, dus het gevoel van “this must be à joke” blijft spoken in de achterkant van mijn hoofd. We droppen de Marauder in onze tas (hij wordt trouwens wel met een leuke pouch geleverd) en we trekken naar de donkerste plaats die we kennen … een metershoge grot, diep onder de grond.

1 druk op de knop later transformeerde de diepe en donkere grot zich in iets wat deed denken aan een zomers strand in Spanje.

Dergelijke momenten zijn momenten die de geschiedenis ingaan als de momenten van verlichting, zowel letterlijk als figuurlijk. De figuurlijke verlichting, het moment waarop je merkt dat je vooroordelen hun naam alle eer aandoen. De letterlijke verlichting want de Marauder is een nucleaire centrale in pocketformaat. Onze helmen zijn standaard uitgerust met degelijke verlichting, waar we best wel tevreden over waren. We reageerden dan ook luchtig toen we elkaar aankeken met het idee van “die kleine eens te gaan proberen”. 1 druk op de knop later transformeerde de diepe en donkere grot zich in iets wat deed denken aan een zomers strand in Spanje. Nacht werd dag en de kracht van onze hoofdlampjes werd volledig opgeslorpt door de gigantische kracht van de Marauder. Even waren we sprakeloos en waren we ook blij dat onze vooroordelen niet door het grote publiek gehoord werden. Stel je voor dat onze ronduit belachelijke pré-kritiek ons hier in het gezicht zou worden geworpen ?

Overweldigd door de lichtopbrengst vergaten we ook dat de Marauder nog een Turbo-S stand heeft. Het soort stand dat een dikke middelvinger opsteekt naar termen zoals “laag verbruik” en “doe eens normaal”. In de Turbo-S stand worden nog wat extra lumens-sen (is dat een woord ?) uit de lampen geperst en kun je net niet een ei gaan bakken op het oppervlak dat je aan het belichten bent. Waanzin met de grote W ! Laat het dan ook in die stand zijn dat één van die verpakkingstermen tot zijn recht komt. ATM – Active Thermal Management, de fancy-name-functie die ervoor zorgt dat je lamp niet gaat aanvoelen als kolkende lava wanneer je iedere laatste lumens eruit aan het persen bent. De ATM-functie gaat de temperatuur van de Marauder meten en gaat de intensiteit aanpassen wanneer het boeltje te heet wordt.

OK, dit is dus een monsterlamp, het soort zaklamp dat je gaat koesteren net zoals een land zijn/haar nationale reserve koestert .. maar is het de perfectie ?

We hadden vroeger wel allemaal die ene vriend die een lampenfetish had.

Laat ons eerlijk zijn : neen. Een neen vanwege 1 banaal en bijna belachelijk detail, een detail dat toch doorweegt.
Je hebt de Marauder, een killerlamp die zich probleemloos in de hoogste regionen van de zaklampenwereld nestelt. Olight zorgt ervoor dat alles out of the box werkt, want de 18650 batterijen worden netjes meegeleverd. Batterijen / accu’s die herlaadbaar zijn en dus hergebruikt kunnen worden. Absoluut top allemaal, maar waar is de lader ? Dergelijk high end toestel dat wordt geleverd zonder laadstation ? Je houdt het bijna niet voor mogelijk. We hebben de feedback meteen naar Olight doorgestuurd en we kregen al even meteen de reactie terug dat de lamp ook in kit-versie beschikbaar is. Een kit met een laadstation voor de 4 batterijen meegeleverd. De standaard versie is iets scherper geprijsd maar daar moet je jezelf gaan behelpen. Het is geen werelddrama, in onze allerlei-schuif, een schuif met een riante variatie aan kabels en varia (lach niet, iedereen heeft zo een schuif), hadden we nog een lader rondslingeren maar eigenlijk zou het niet eens hoeven. Dergelijke turbo-lampen moeten sowieso met lader geleverd worden .. period.

Als we de Marauder moeten gaan samenvatten in 1 woord, dan zou ik voor het woord KOPEN gaan. Mocht ik het iets langer gaan doen, dan zou ik de Marauder gaan samenvatten als “KOPEN MAAR IN KIT-VORM”. Seriously mensen, dit is de lamp waarop iedereen zat te wachten. We hadden vroeger wel allemaal die ene vriend die een lampenfetish had. Het soort kerel dat ter plaatse kwam met zijn lamp + generator om de boel draaiende te houden. Het soort lamp dat een Tesla kon gaan aandrijven. De Marauder IS zo een lamp, alleen compacter, lichter en eenvoudiger in gebruik. Hij drijft diezelfde Tesla aan, maar past perfect in het handschoenkastje.

1 kleine tip misschien. Als je ergens op spec-ops missie bent, met als doel ergens ongezien en discreet binnen te raken at night .. zet de Marauder dan even op zijn lichtste stand. Op maximum kracht ben je niet alleen niet erg discreet, je zou er ook alle omliggende landen mee kunnen verwittigen.

De Olight Marauder wordt verdeeld door Adola.nl en is verkrijgbaar bij de betere speciaalzaak.