Een bezoek aan de Europese hoofdstad Brussel staat bijna automatisch gelijk aan het obligatoire bezoek aan enkele incontournables in de stad van de kets. De selfie voor Manneke Pis, de pisa-style pose voor het atomium en de ijverige obers in de Rue des bouchers uitspelen tegen elkaar om toch maar de beste plaats & prijs te krijgen. Maar voor de Brusselaar, Belg of gemotiveerde citytripper heeft dit alles een erg hoog been-there-done-that gevoel. Je zou bijna gaan denken dat the capital of Belgium enkel en alleen nog uit deze iconische trekpleisters bestaat. De avontuurlijke ziel hoeft echter niet te treuren want op een steenworp van de Brusselse Markt, verscholen achter een deur die toch wel een likje verf kan gebruiken, ligt 1 van de meest mythische cafés van de hoofdstad : Le Cercueil.
België en cafés, het is een duo dat onlosmakelijk met elkaar verbonden is. Voor buitenlanders is België die mythische plaats in de wereld, waar je overal een café kunt aantreffen. Of je nu in het midden van een grootstad bent of hopeloos verdwaald in de diepste diepten van het platteland .. je sterft er absoluut nooit van de dorst.
Dit overaanbod aan cafés (je hoort ons echter niet klagen) brengt ook met zich mee dat vele van deze drinkgelegenheden verwikkeld zijn in een heuse strijd. Niet alleen de strijd om klanten aan te trekken, maar eveneens de strijd om op te vallen in de gigantische meute.
Het hoeft dan ook niet te verbazen dat cafés en hun respectievelijke eigenaars nogal vaak van eigenaar of bestemming veranderen, in de hoop origineel te blijven en de tapkranen te kunnen blijven openen.
Wie de gore voordeur in de Haringstraat, hartje Brussel, voor de eerste keer voorbij stapt, beseft meestal niet meteen dat hij of zij een café binnen gaat. De verbaasde blikken van first-timers die de crypte binnen wandelen spreekt dan ook boekdelen. Het is 1 van de weinige etablissementen in Brussel die een 1 op 2 ratio heeft. 1 op de 2 eerste bezoekers vertrekt meteen na het binnenkomen.
En laat dat nu net DE reden zijn, waarom Le Cercueil reeds 25 jaar het perfect voorbeeld is van een verborgen schat in Brussel.
Mojitos en Cuba Libre’s ga je er niet vinden, Totenkopfs, Vampire’s kisses en Satanic Orgasms des te meer.
De naam van het etablissement zegt alles en zegt eigenlijk niets. Neen, het is geen café gevuld met zombies waar de sfeer doods is. Je gaat er echter wel niet aan een tafeltje gaan zitten maar aan een heuse doodskist. Het plaatsen van je glas, op de tafel, gebeurt onder het alziend oog van het lijk dat eronder ligt en de holtes in de schedel, waar ooit de ogen zaten, kijken toe hoe je je glas volledig leeg drinkt.
Die glazen, die zijn beschikbaar in de standaard café-vormen, maar wie echt wil genieten van de unieke sfeer in Le Cercueil vraagt een “crane” … waarna je verfrissing in een schedel wordt geserveerd.
De gehele plaats, microscopisch klein en met plaats voor alles samen misschien 30 mensen, heeft meer weg van een graftombe dan van een traditioneel café en je wordt er meteen mee in de sfeer gezogen.
Herbergen zoals Le Cercueil hebben dan misschien wel de tand des tijds overleefd, ze moeten ook de trend volgen willen ze overeind blijven in onze consumptiemaatschappij. De kaart werd daarom aangevuld, van een riante selectie aan bekende (en minder bekende) bieren tot de trendy cocktails. Maar het verhaal blijft echter altijd overeind. Mojitos en Cuba Libre’s ga je er niet vinden, Totenkopfs, Vampire’s kisses en Satanic Orgasms des te meer.
Ongeacht hoe de maatschappij evolueert, van groot tot groter waarbij trends en stijlen de nieuwe levensbijbel zijn geworden, slaagt Le Cercueil erin overeind te blijven door te blijven vasthouden aan hun verhaal.
Wie Brussel bezoekt kan niet zeggen dat hij de stad ECHT heeft gezien, als hij of zij zich niet in de graftombe tegoed heeft gedaan aan een heerlijke Belgische verfrissing.
Meer foto’s zijn terug te vinden op onze facebook page (klik).
