Nabrok, de broek van de doden die je rijkdom bracht in de wereld van de levenden.

Legendes en folklore, je hebt ze in zowat alle geuren en kleuren, in alle vormen en afmetingen en je hebt er naar ieders smaak. Wanneer je je leven lang tussen de boeken spendeert, dan wordt men vaak immuun voor het gros van de verhalen. De Nabrok, de necropants, is een verhaal dat wel los onder de huid gaat en waar de grens tussen letterlijk en figuurlijk nogal vaag wordt.

De legende van de Nabrok (necropants) kent zijn origines in het Ijsland van de 17de eeuw. De toestand van het eiland is er allesbehalve goed en mensen moeten er overleven tussen de rampzalige oogsten en de onstopbare aanvallen van piraten door. Meer en meer Ijslanders nemen hun toevlucht tot hekserij in de hoop de oplossing voor hun problemen en de hongersnood te vinden.

De Nabrok bracht de oplossing, maar je moest het wel vragen!

Magiërs kwamen op de proppen met de Nabrok, een broek gemaakt uit de huid van een overleden vriend. Wie zo een broek droeg, was op weg naar roem en rijkdom en zou nooit geen armoede kennen. De enige voorwaarde was dat de Nabrok uit de huid van een vriend gemaakt moest worden en dat hij of zij toestemming moest geven.

Legende of niet, wat vaststaat is dat er minstens 1 Nabrok is gemaakt geweest want die ene broek-uit-huid staat in het Ijslandse museum van Hekserij. Is het puur volksvertier of droegen de Ijslanders ooit echt broeken uit mensenhuid? We laten het oordeel even in het midden.