Dat de Tweede Wereldoorlog niet echt een periode was, gevuld met liefde en vrede, is een understatement. Dood en verderf was er aan de orde van de dag en niets of niemand werd ontzien. Wie dan ook wil schrijven over de gebeurtenissen tijdens deze donkere jaren, heeft meer dan voldoende stof om te gaan analyseren.
Maar geen enkel moment tijdens de jarenlange bezetting, toont ons zo frappant hoe psychopatisch de realiteit was, als de SS-raid op het Franse dorpje Oradour-sur-Glane. Een dorp waar je tot op heden nog steeds de dood kunt proeven.
Een flashback naar juni 1944, waar Franse verzetsstrijders een brug opblazen in een naburig dorp. Bij die sabotage actie komen 2 Duitse soldaten om het leven en 1 van die soldaten is een goede vriend van de bevelhebber van het lokaal gestationeerd SS panzer regiment.
De bevelhebber zint op wraak en op 10 juni 1944 wordt het dorp Oradour-sur-glane omsingeld.
De mannen worden gescheiden van de vrouwen en kinderen. De mannen worden in verschillende woningen opgesloten, de vrouwen en kinderen worden samengebracht in de lokale kerk.
Éénmaal iedereen opgesloten is, worden de mannen genadeloos geëxecuteerd met machinegeweren (bepaalde verhalen spreken over hoe de SS-soldaten bewust op kniehoogte schoten om de mannen nog de kans te geven hun stervende vrouwen en kinderen te horen), de kerk werd gebarricadeerd en in brand gestoken. De vrouwen en kinderen konden op dit ogenblik kiezen tussen sterven in de brand of sterven door executie wanneer ze probeerden te ontsnappen.
Net voor hun vertrek werd ook ieder gebouw in Oradour-sur-glane in brand gestoken, geen enkele steen werd gespaard.
10 juni 1944 was de dag dat 642 mensen werden vermoord, een volledig dorp van de kaart werd geveegd en de brutaliteit van de SS-troepen (de elite van Hitler) in de verf werd gezet.
De vrouwen en kinderen konden op dit ogenblik kiezen tussen sterven in de brand of sterven door executie wanneer ze probeerden te ontsnappen.
Het verhaal op zich is reeds weerzinwekkend. De hoeveelheid geweld die hier gebruikt werd, staat nog steeds synoniem voor de krankzinnigheid van niet alleen oorlog, maar eveneens van mensen die blindelings een ideologie volgen.
Extra hard wordt het wanneer je beseft dat Oradour-sur-glane geen enkele strategische waarde had. Het was/is een dorp dat in the middle of nowhere ligt en had geen enkele invloed op het verloop van de oorlog.
De moordpartij was dan ook niets meer of minder dan dat .. moord.
Moord uit wraak, moord uit rancune, moord als straf. Wat werd de inwoners van Oradour ten laste gelegd ? Het feit dat ze geboren waren. Oradour had geen verzetsstrijders gehuisvest noch was het betrokken in sabotage acties. Toch moest het de toorn van de geschifte SS-maniakken volledig ondergaan.
Na het einde van de 2de Wereldoorlog besloot Charles de Gaulle, de generaal die later president van Frankrijk werd, om Oradour terug op te bouwen. Het nieuwe dorp werd naast het verwoeste dorp geplaatst en het verwoeste dorp bleef behouden.
Alles bleef er staan, zoals het door de SS-troepen werd achter gelaten en zoals het door de geallieerden werd terug gevonden.
Oradour-sur-glane zou een symbool worden, een symbool van de waanzin en een teken van hoop.
Oradour-sur-glane zou een symbool worden, een symbool van de waanzin en een teken van hoop. De hoop dat we nimmer nog dergelijke barbaarse daden moeten ondergaan.
De restanten van het dorp werden omgebouwd tot een openlucht museum dat, geheel gratis trouwens, bezocht kan worden.
Ik kan met hand op het hart zeggen dat dit één van de meest indrukwekkende locaties is die we ooit hebben bezocht. Je kan er de dood nog voelen, proeven bijna en wie Oradour bezoekt krijgt spontaan een krop in de keel.
De restanten van de gebouwen zijn een stille getuige van tot wat een mens in staat is en wanneer je de ogen sluit, kun je de krijsende mensen bijna horen.
Oradour-sur-glane is absoluut geen toeristische topper en heeft weinig of niets te maken met een lekkere relax vakantie, maar zou verplichte kost moeten worden voor ieder levend wezen.
Want enkel wie het verleden kent, kan fouten in de toekomst vermijden.
Meer foto’s zijn terug te vinden op onze facebook page.
