Voor wie zich graag wil gaan verdiepen in de fascinerende wereld van Urban Exploration (urbex voor de vrienden), maar niet echt weet hoe of waar te beginnen, volstaat het meestal om een plaats op te zoeken die markant was in onze geschiedenis en van daaruit te gaan beginnen.
Je kan dan opteren voor een gezonde dosis toeristen-geschiedenis, genre “hier vielen 200.000 doden, dat is dan 25€ aub” of je kan, gewapend met je zaklamp en een gezonde dosis verstand, een heel klein beetje buiten de lijntjes gaan kleuren.
Verdun is zo een plaats, een heuse goudmijn voor starters met een niet eens zo heel erg hoge drempel.
Voor diegenen die niet bekend zijn met de geschiedenis van Verdun (ik gebruik bewust het woord “beroepsidioten” niet, hoewel ik dit perfect gerechtvaardigd zou kunnen doen) geef ik graag even een spoedcursus.
ik gebruik bewust het woord “beroepsidioten” niet, hoewel ik dit perfect gerechtvaardigd zou kunnen doen
Verdun is een kleine gemeente (net geen 20.000 inwoners) in het Franse departement Meuse. Op zich is hiermee dan ook alles gezegd, ware het niet dat op en rond Verdun een aantal forten waren neergepoot, forten die door de Franse bevolking en het leger als “oninneembaar” werden gelabeld en die een gigantische symbolische waarde hadden.
De Vestiges van Verdun waren het signaal naar de buitenwereld toe, dat Frankrijk een niet te onderschatten tegenstander was, met een militaire kracht die zich niet zonder slag of stoot gewonnen zou geven.
Dit idee werd niet gedeeld door de Duitse buren want bij het uitbreken van de 1ste wereldoorlog, werd de militaire paraatheid van de Franse natie aan de realiteit getoetst, wanneer het Duitse rijk binnenviel.
De Eerste Wereldoorlog is de wereldoorlog van de loopgraven. De oorlog van de stilstand.
Maanden kon men vechten om een afstand van een paar meter te winnen en die dan terug te verliezen.
Maanden zat men dermate dicht bij elkaar, dat vijanden elkaar konden horen.
Maanden werden levens opgeofferd, met geen enkel doel.
Begin 1916, na weken (om niet te zeggen maanden) stilstand, besloot de Duitse legerleiding om een doodbloed offensief in te zetten.
Een gigantische aanval op een symbolische plaats, zodat de vijand (zijnde Frankrijk) alles op alles zou zetten om die plaats te behouden, waardoor het Duitse leger enorme aantallen soldaten van de kaart zou kunnen vegen. (en zodoende door de linies te breken)
Intense bombardementen, gevolgd door infanterie-offensieven die werden neergemaaid door de Spandau-machinegeweren, waren de orde van de dag en Verdun werd ingenomen.
Het Franse leger richtte man en macht op het ingenomen fort en in December 1916 werd het terug overgenomen van de Duitse bezetter.
Resultaat : meer dan 260.000 doden en bijna 500.000 gewonden, voor een onbestaande tactische winst.
Resultaat : meer dan 260.000 doden en bijna 500.000 gewonden, voor een onbestaande tactische winst.
Dankzij deze slag kreeg Verdun dan ook de bedenkelijke eer om de bloedigste slag van het bloedigste conflict van de 20ste eeuw te worden. Een symbool van de waanzin van oorlog en de opofferingen die men vaak wil maken om een ego te strelen.
Het spreekt dan ook voor zich dat Verdun de dag van vandaag een ophoping is van musea en memorial-bouwwerken, die allemaal wel de moeite waard zijn om op een druilerige dag te bezoeken, maar die vooral ERG toeristisch georiënteerd zijn. (het moet immers opbrengen)
Voor wie wil proeven van hoe het ECHT was, is een kleine wandeltocht aan de orde.
Met niets meer dan een paar goede wandelschoenen en een fikse zaklamp, kun je enkele off-limits ontdekkingen doen, waar toerisme ver te zoeken is maar waar je de oorlog bijna nog kan smaken.
Er is niet echt 1 locatie die ik kan aanduiden, Verdun op zich is 1 riant slagveld geweest, maar wie zijn auto op de parking voor Fort Douaumont parkeert en links af naar het stadscentrum wandelt, gaat meer dan voldoende om handen hebben.
Het volstaat om de vestingmuren van het fort te volgen, het park in te lopen (waar nu een petanque-veld ligt) en zo tot bij de oude barakken en kazerne vertrekken te wandelen.
Die zijn natuurlijk niet toegankelijk, maar de militaire bouwstijl van die tijd droeg op dat alle complexen omringd werden door een gracht, een gracht die ondertussen droog staat. (take a hint)
Verdun zou een must-do moeten zijn voor alle wereldleiders die hun plaats aan de top van een natie hebben.
Wie kennis maakt met de realiteit van de waanzin, gaat er alles aan doen om het herhalen van die waanzin te vermijden.
Opgelet : voor alle wannabe indiana-jonesen die deze blog lezen.
Verdun maakt niet alleen deel uit van het Frans patrimonium, de plaats heeft tot op heden nog steeds een enorme symbolische waarde. Schade toebrengen aan deze gebouwen staat gelijk aan schade toebrengen aan iedere Franse inwoner en wie daarop wordt betrapt … laat het ons zo zeggen : de politie gaat dan waarschijnlijk het minste van je zorgen zijn.
Heb respect voor deze plaats en de opofferingen die onze voorouders er hebben gebracht. Dit is niet de verlaten boerderij van boer Sjarel, waar je een hippe HDR foto kunt nemen. Hier werd je vrijheid om te gaan exploren verdedigd.
Special thx aan de mensen van Futureproofedshop en Godelina (don’t judge, we kruipen niet uit bloemkolen) die mijn artikels mogelijk maken.
